Gedicht
Een lofzang op Bathmen’s carillon (Swippii, koppierait 2016)
| Verscholen in Sallandse dreven ligt Bathmen, als dorp nog zo puur met prachtige buitengebieden de rijkdom van rust en natuur. |
Zijn muziek streelt zo onze harten raakt ons met zijn klanken, zijn taal ‘t-is gratis, om van te genieten geeft ons energie en moraal. |
|||
| Omgeven door bossen en velden met eigen karakter en sfeer ons dorp, aan de Schipbeek gelegen blijft immer zichzelf, als weleer. |
Een lofzang, dit carillon waardig de beiaardier, hem geldt ook dank de één kan niet zonder de ander muziek kan niet zonder de klank. |
|||
| De dorpskerk, al eeuwen hier staande vol wijsheid, historie, ethiek en hoog in de toren klinkt helder het carillon, met zijn muziek. |
Wees zuinig op dit Bathmen’s erfgoed muziek als cultuur, zo bedoeld waar ieder zich, in alle vrijheid voor altijd verbonden mee voelt. |
|||
| Zijn klanken, zij dansen als ’t-ware over dorp en omliggend land toont daarmee, als trots van ons dorpje, aan ieder zijn vrolijke kant. |
||||
 |
||||